Artykuł reklamowy
Dyskopatia szyjna – możliwe przyczyny i metody leczenia

Ból szyi, który promieniuje do barków lub rąk, a do tego drętwienie palców i zawroty głowy – to objawy, które mogą świadczyć o dyskopatii szyjnej. Problem dotyczy nie tylko osób starszych. Coraz częściej diagnozuje się ją u osób młodszych, które spędzają wiele godzin przy komputerze, rzadko się ruszają i żyją w ciągłym stresie. Jak rozpoznać dyskopatię szyjną i jak sobie z nią radzić?

Czym jest dyskopatia szyjna i po czym można ją rozpoznać?

Dyskopatia szyjna to uszkodzenie krążka międzykręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa. Zmiany mogą prowadzić do ucisku na nerwy lub nawet na rdzeń kręgowy. Pierwszym objawem jest zwykle ból szyi, niekoniecznie w obrębie szyi. Mogą pojawić się bóle głowy i ramion, często z towarzyszącym im wzmożonym napięciem mięśniowym. Wraz z postępem choroby pojawia się wyraźny ból szyi, który może być sztywny, nasilający się rano lub po długim siedzeniu. Dochodzi do tego ograniczenie ruchomości oraz uczucie napięcia w karku.
Wielu pacjentów zgłasza też drętwienie lub mrowienie w dłoniach, osłabienie siły w rękach, a nawet zawroty głowy. Objawy te nasilają się najczęściej przy zmianie pozycji lub po wysiłku. Jeśli dolegliwości utrzymują się przez dłuższy czas albo dochodzi do zaburzeń czucia czy problemów z precyzją ruchów – konieczna jest pilna konsultacja ze specjalistą, ponieważ mogło dojść do poważniejszych zmian neurologicznych.

Najczęstsze przyczyny dyskopatii szyjnej

Dyskopatia szyjna zwykle nie pojawia się nagle – to efekt przewlekłych przeciążeń. Jednym z głównych powodów są długie godziny spędzone przy komputerze, z pochyloną głową i napiętymi mięśniami karku. Brak ruchu, nieprawidłowa postawa ciała i niewłaściwe ustawienie monitora tylko pogarszają sytuację.
Inną przyczyną dyskopatii szyjnej mogą być urazy – zwłaszcza nagłe szarpnięcia, np. podczas wypadków samochodowych (tzw. uraz biczowy). U wielu osób dyskopatia rozwija się wraz z wiekiem, jako efekt naturalnych zmian zwyrodnieniowych.
Styl życia ma ogromny wpływ na rozwój dyskopatii szyjnej. Nadwaga, brak aktywności fizycznej i przewlekły stres zwiększają napięcie mięśniowe i obciążają kręgosłup szyjny.

Jak wygląda leczenie dyskopatii szyjnej?

Aby rozpocząć skuteczne leczenie dyskopatii szyjnej, wymagane jest przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki. W tym celu konieczna jest wizyta u specjalisty. Poza wywiadem lekarskim ortopeda kręgosłup zbada i zleci też wymagane badania diagnostyczne.
Diagnostyka dyskopatii szyjnej obejmuje: rezonans magnetyczny, tomografię komputerową oraz EMG.
Leczenie zwykle rozpoczyna się od unikania przeciążeń i rehabilitacji. Fizjoterapia obejmuje ćwiczenia, które poprawiają postawę i wzmacniają mięśnie odpowiedzialne za stabilizację szyi. Równolegle stosuje się leki przeciwzapalne, które łagodzą ból i zmniejszają stan zapalny. Pomocne są także masaże, terapia manualna, neuromobilizacja i zabiegi rozluźniające mięśnie karku. Ważne jest też, aby pacjent wdrożył na co dzień zasady ergonomii, dbając o prawidłowe ustawienie głowy względem tułowia.
Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi poprawy albo objawy się nasilają, konieczne może być leczenie operacyjne. Zabieg polega na częściowym lub całkowitym usunięciu uszkodzonego dysku i wstawieniu implantu – sztywnego lub ruchomego, w zależności od wskazań. Celem operacji jest odbarczenie struktur nerwowych i stabilizacja kręgosłupa.

Jak dbać o kręgosłup szyjny?

Jeśli dużo pracujesz przy komputerze, zadbaj o ergonomię – ustaw monitor na wysokości wzroku, oprzyj plecy o krzesło i nie pochylaj głowy. W ciągu dnia regularnie wstawaj od biurka, rób krótkie przerwy i wykonuj proste ćwiczenia rozluźniające kark i barki.
Codzienna aktywność fizyczna pomaga wzmocnić mięśnie przykręgosłupowe i poprawić postawę. Świetnie sprawdzają się takie formy ruchu jak: pływanie, nordic walking czy joga. Dbaj też o sen i redukuj stres – napięcie psychiczne wpływa bezpośrednio na napięcie mięśni szyi.