23-03-22
REGION. ZDJĘCIA
Grodzisko Raciąż w Borach Tucholskich

Grodzisko Raciąż znajduje się około 30 km od Czerska i jest dużą atrakcją turystyczną dla miłośników historii i regionu. Można do niego dojechać z różnych stron: trasą Jeziorki - Raciąż, od strony Woziwody / Wielkiej Komorzy, od Zapędowa / Nadolnej Karczmy. Na sam półwysep, gdzie znajduje się grodzisko dostaniemy się tylko na piechotę. Samochody można zostawić na przygotowanym parkingu, a rowery na przygotowanych stojakach. Ścieżki są szerokie, można się po nich poruszać z wózkami dla dzieci. Wstęp jest bezpłatny.

W 2010 r. gmina Tuchola rozpoczęła rekonstrukcję grodziska, a oficjalnie zostało otwarte dla zwiedzających w 2012 r.  Grodzisko, otaczające je drzewa oraz mostek do niego prowadzący zostały bardzo zniszczone przez nawałnicę w 2017 r. ale infrastrukturę odbudowano i grodzisko jest już dostępny dla zwiedzających.

Początkowo było usytuowane na wyspie, na Jeziorze Śpierewnik, a obecnie jest to półwysep. Znajdziemy na nim zarysy zabudowań, obwarowania, bramę wjazdową z wieżą na którą można wejść, cmentarzysko oraz punkt widokowy nad jeziorem, z ławkami i stolikami. Przy najważniejszych punktach znajdują się tablice informacyjne.  W latach 70-tych archeolodzy z Uniwersytetu Łódzkiego przeprowadzili tutaj dokładne badania, znaleźli bardzo dużo rzeczy codziennego użytku, a także przeprowadzili badania nad ciałami znalezionymi na cmentarzysku, na którym dokonano około 37 pogrzebów. To co udało im się znaleźć można zobaczyć na zdjęciach na wspomnianych tablicach informacyjnych.

Historia grodu w Raciążu:
„Pierwszy zapis o grodzie w Raciążu pochodzi z 1178 roku, a dokonał go książę Sambor. Podczas wojny Bolesława Krzywoustego o Pomorze Gdańskie (1109-1116) został podpalony. W roku 1256 gród został zniszczony po zdobyciu go przez Przemysła I w walkach ze Świętopełkiem. To wydarzenie uważane jest za koniec pierwszego okresu rozwoju Raciąża i początek okresu drugiego. Gród został odbudowany przez młodszego z synów Świętopełka, Warcisława. W tym czasie Raciąż rozkwitł. Umocniono go wysokim wałem, który połączono z mniejszym wałem drewnianym pomostem. Rozwinęła się typowa obronna zabudowa – budynki, wszystkie podpiwniczone, rozmieszczono wzdłuż wałów, z przylegającą do nich jedną ścianą. Majdan był pusty.

Raciąż jako gród kasztelański był ważnym ośrodkiem gospodarczym. Znaleziska świadczą o dobrze rozwiniętym rzemiośle kowalskim, ciesielskim, a także o znajomości zagadnień przechowalnictwa żywności. Gród, znajdując się na szlaku z Wielkopolski do Gdańska, był też istotnym miejscem postoju i ośrodkiem wymiany handlowej. W tym czasie rozwinął się inny ośrodek – w Tucholi, przez co Raciąż zaczął tracić na znaczeniu. W 1305 roku nastał w nim kasztelan kaliski Piotr Święca, a dwa lata później jego synowie sprzedali gród Krzyżakom. Ci nazwali go Reetz, a w 1330 roku włączyli do komturii tucholskiej. W tym samym roku Raciąż został strawiony przez pożar, a nazwa ta została nadana wsi położonej na stałym lądzie, na południowy wschód od grodu.” - żróło: https://borytucholskie.net/grodzisko-w-raciazu/

(red)